Agata Skaruz

Zaczyna się niewinnie, po otwarciu oczu otwieramy też pudło. Pudło pełne zabawek. Po krótkiej chwili dziwnym zbiegiem okoliczności każda zabawka znajduje się w innej części pokoju. Zabawa wre, ale… nie można przecież przejść obojętnie obok ułożonych prosto butów. I po co komu poduszki na kanapie?? Wystarczy moment a wszystko ląduje na dywanie.

Czarna rozpacz mnie ogarnia jak patrzę na ten bałagan! Luuudzie, a w moim domu rodzinnym zawsze porządek rządził, bo jeden mężczyzna i cztery kobiety w domu!

Rzucam okiem na przestrzeń dookoła, pojawia się dylemat: walczyć z wiatrakami, czy przymknąć oko na to, że trudno zrobić choćby jeden krok bez nadeptywania misia, piłki, osiołka czy innego skarbu.

Dziś wybieram opcję drugą. Przymykam więc oko i po południu wymykam się z Marysią na spacer. Żeby naładować nas energią z tej naprawdę wspaniałej jesiennej pogody. Żeby złapać wiatr w żagle. I wreszcie żeby doprowadzić dom do ładu i składu :(

Wracam i nie do wiary!!! Bałagan( czy też twórczy nieporządek)wciąż jest…

Wieczorem mówię do Męża: „Eh, czy ja się kiedyś obudzę w czystym domu?” . „Taaak, jak pojedziesz do swojej mamy :)”

Podobał Ci się ten artykuł? Jeśli tak, zapisz się aby otrzymywać powiadomienia o nowych artykułach. Twój adres nie będzie nigdzie publikowany! Twoje imię: Twój adres e-mail:

blog o dziecku blog parentingowy blog rodzinny dziecięce stylizacje